Toen ik klein was, aten we vaak op de zaterdagochtend arepas als ontbijt. Mijn moeder serveerde deze dikke maïskoekjes met roerei en we spoelden ze weg met grote koppen echte Colombiaanse 'chocolate caliente' (warme chocolademelk). Dat was altijd een van de hoogtepunten van mijn week en ik verheugde me er ontzettend op. Arepas zijn een belangrijk onderdeel van de Colombiaanse keuken. In hun simpelste vorm kunnen arepas wat smakeloos zijn. Het basisrecept bestaat uit niets meer dan maïsmeel, water en wat boter. Vandaar dat ze meestal met iets anders gegeten worden, zoals ik ze bij het ontbijt at, of als onderdeel van een maaltijd als de bandeja paisa- een echte boerenmaal uit mijn geboortestreek Antioquia bestaande uit rijst, bonen, drie soorten vlees, een gebakken eitje en een schijfje avocado. Toen Hans voor het eerst een arepa bij mij thuis proefde, was hij er niet erg van onder de indruk, maar dat nam ik hem niet kwalijk. Daarom besloot ik om geïnspireerd door de arepas uit mijn herinnering, een eigen recept voor arepas te bedenken. Ik weet dat het volgende recept ver van traditioneel is, maar als je mijn arepas eenmaal hebt geproefd, zal je het me zeker niet kwalijk nemen!